هنگام مرگ چه اتفاقي مي‌افتد و چرا نبايد از مرگ بترسيد؟

به گزارش باشگاه خبرنگاران، زندگي ارزشمند است.

به همين علت است که هيچ کدام از ما دلمان نمي‌خواهد از آن تونل معروفي که انتهايش يک روزنه نوراني است عبور کنيم.

اما در نهايت يک چيز مسلم است: اين اتفاق دير يا زود براي همه ما خواهد افتاد.

به قول قديمي‌ها، اين شتري است که در خانه همه مي‌خوابد!

 کارشناسان معتقدند مرگ اتفاقي است که مردم به اشتباه از آن مي‌ترسند! در واقع خود عمل مردن اصلا ترسناک نيست.

اگرچه همه ما اعتقادات خاص خودمان را داريم، اما هيچ کس واقعاً نمي‌داند وقتي شما وارد “زندگي پس از مرگ” مي‌شويد چه اتفاقي مي‌افتد.

با اين حال، وقتي صحبت از فرايند مردن مي‌شود، کارشناساني که شاهد مرگ‌هاي زيادي هستند، سخنان آرامش‌بخشي در مورد احساس انسان در لحظه مردن مي‌گويند که مي‌تواند ترس ما را از مرگ کم کند.

وقتي مي‌ميريد چه اتفاقي مي‌افتد؟

به گفته دکتر کاترين مانيکس، نويسنده کتاب With The End in Mind، مردن آنطور که انتظار داريد و آنقدر‌ها که فکرش را مي‌کنيد، بد نيست.

او توضيح داد که چگونه ممکن است يک فرد به آرامي رو به سوي مرگ برود تا آخرين نفس خود را بکشد.

دکتر کاترين مانيکس گفت:«مرگ، مانند زايمان، تنها يک فرآيند است.

به تدريج مردم خسته‌تر و فرسوده‌تر مي‌شوند.

با گذشت زمان مردم بيشتر مي‌خوابند و کمتر بيدار هستند.

مردن فقط يک حالت بيهوشي است و اگر تا به حال بيهوش شده باشيد، مي‌دانيد که ترسناک نبوده است.

وقتي فردي بيهوش مي‌شود، ما نمي‌توانيم او را بيدار کنيم، نمي‌توانيم به او دارو بدهيم تا به هوش بيايد.

نمي‌توانيم به او بگوييم که ملاقاتي دارد.

اما وقتي فرد بيهوش بعداً از خواب بيدار مي‌شود، به ما مي‌گويد که خواب خوبي داشته است.

بنابراين، بايد بدانيم که اين کما ترسناک نيست.

زماني که اتفاق مي‌افتد، ما متوجه اين غوطه ور شدن در بيهوشي نمي‌شويم.»

دکتر مانيکس مي‌گويد که صداي ناقوس مرگ صداي متمايزي است که ممکن است فرد در پايان عمر خود ايجاد کند.

زيرا ديگر نمي‌تواند بلع يا سرفه کند. اين صدا مي‌تواند آرامش بخش باشد.

او گفت:«مردم در مورد صداي ناقوس مرگ به‌گونه‌اي صحبت مي‌کنند که انگار چيزي وحشتناک است! اما در واقع بيمار آنقدر آرام است، آنقدر عميقاً بيهوش است که حتي وقتي هوا به داخل ريه مي‌رود و از آن خارج مي‌شود، قلقلک دادن بزاق را احساس نمي‌کند.

بنابراين، در پايان زندگي يک نفر، يک دوره تنفس کم عمق و سپس يک «بازدم» وجود خواهد داشت که پس از آن «دم» ديگري وجود ندارد.

گاهي اوقات مرگ آنقدر ملايم است که خانواده‌ها حتي متوجه نمي‌شوند که اين اتفاق افتاده است.»

به گفته يک پرستار بخش مراقبت‌هاي ويژه، مرگ ترسناک نيست.

برخي از بيماران تا لحظه مرگ ترس زيادي را تجربه مي‌کنند.

اما در لحظه مرگ واقعي، اين فرايند به طرز باورنکردني آرام است.

حتي در مرگ‌هاي سخت، وقتي تلاش‌هاي احيا را متوقف مي‌کنيم، در حالي که بيمار واقعاً از دنيا مي‌رود، آرامشي وهم‌آور وجود دارد.

مردم گاهي اوقات کنترل مي‌کنند که بالاخره چه موقع از دنيا بروند.

به گفته اين پرستار، مهم اين است که مردم تا وقتي واقعا نخواهند بميرند، نمي‌ميرند.

ما بيماراني را ديديم که در حالي که منتظر به هوش آمدن يا رفتن هستند، به طور باورنکردني، جان سالم به در مي‌برند و فوراً از اين وضعيت عبور مي‌کنند.

«بسياري از بيماران براي مرگ نياز به اجازه دارند.

برخي از بيماران مي‌خواهند بدانند که برخي از عزيزانشان حالشان خوب است.

بنابراين، با وجود تمام ناهنجاري‌هاي فيزيکي، به نظر مي‌رسد اين بيماران به نوعي کنترل در پايان عمر خود دارند.»

در بستر مرگ

خانواده‌اي را تصور کنيد که دور بالين کسي که در حال مرگ است مي‌نشينند

نمي‌دانند به همديگر چه بگويند، نمي‌دانند به فرد در حال مرگ چه بگويند، و فرد در حال مرگ نيز نمي‌داند چه بگويد

او فقط به اين فکر مي‌کند که آيا هر نفس ممکن است آخرين نفس او باشد يا نه.

صحنه‌اي از غم، اضطراب و نااميدي و همراه با حس حقارت. اصلاً نيازي به چنين چيزي نيست.

ما بايد مکالمات را عادي کنيم و به بهترين شکل ممکن از يکديگر دلجويي کنيم.

مرگ انسان عادي فقط يک فرآيند واقعاً ملايم و آرام است.

بايد بتوانيم مرگ را تشخيص دهيم، براي آن آماده شويم، آن را مديريت کنيم و حتي آن را جشن بگيريم.

ما بايد بتوانيم با آن همديگر را دلداري دهيم.

اما از آنجايي که صحبت کردن در مورد مردن غير مودبانه شده است، بهتر است مثل يک راز در علم طب باقي بماند.