شيوخ عرب بلاي جان خليج فارس

«خليج فارس در 20 سال گذشته 1.5 برابر شورتر شده و فروپاشي، تنوع زيستي منطقه را در آغوش مي‌کشد». اين سخنان معاون اسبق سازمان حفاظت محيط زيست است.

ژورنال علمي Scientific Reports از فعاليت شديد کشورهاي عربي در نمک‌زدايي آب دريا ابراز نگراني کرده و هشدار داد، رهاسازي شورابه سامانه‌هاي نمک‌زدايي اثرات مخرب گسترده‌اي بر اکوسيستم‌هاي دريايي خليج‌فارس دارد که انسان‌ها نيز از آن در امان نخواهند بود.

شورابه‌ها اشباعِ سامانه‌هاي نمک‌زدايي از هفتاد سال پيش يکي از مهمترين منابع آلوده‌کننده محيط زيست به حساب مي‌آيند.

امارات، عربستان، کويت و قطر 4 کشوري هستند که تا سال 2030، سالانه 12 ميليارد متر مکعب آب خليج فارس معادل مصرف کل مصرف آب شرب و صنعت يک سال مردم ايران را نمک‌زدايي کرده و شورابه حاصل را به دريا مي‌ريزند.

رهاسازي شورابه به دريا در کنار تغييرات اقليمي و افزايش تبخير دو عامل موثر بر شور شدن خليج فارس و بروز فاجعه زيست محيطي در منطقه هستند.

کارشناس منابع آب صبا شيرودي حجم آب نمک‌زدايي شده در قياس با خليج فارس را ناچيز دانسته و معتقد است که خليج فارس به آب‌هاي آزاد راه دارد و نسبت شورابه رها شده از سامانه‌هاي نمک‌زدايي به آب‌هاي آزاد جهان به حدي است که جاي نگراني وجود نخواهد داشت.

در مقابل، کارشناس زيست دريايي، عظيم رهبري‌فرد مي‌گويد که خليج فارس کم عمق است، دماي آن در 20 سال گذشته بالا رفته و تبخير افزايش يافته، از طرفي يک درصد افزايش شوري تعادل اکوسيستم را برهم زده و فاجعه در زندگي آبزيان ايجاد مي‌کند، کما اينکه در 2 دهه اخير زندگي گونه‌هايي از آبزيان را به انقراض برده است.

ايجاد کنوانسيون خليج فارس با حضور ايران و کشورهاي حوضه خليج‌فارس ابتکاري است که مي‌تواند برنامه نمک‌زدايي از آب درياي کشورهاي اين منطقه را کنترل کرده و از بروز فاجعه زيست‌محيطي در خليج فارس جلوگيري کند.